Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Εξωπαράσιτα

Εξωπαράσιτα

Δεν υπάρχει ιδιοκτήτης σκύλου που να μην έχει έλθει πάμπολες φορές αντιμέτωπος με προσβολή του ζώου του απο εξωπαράσιτα.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη εξωπαρασίτων που προσβάλουν τους σκύλους, τα συνηθέστερα όμως είναι τα τσιμπούρια και οι ψύλλοι.
Εξωπαράσιτα , υπάρχουν σε όλες τις περιοχές της χώρας και ιδιαίτερα σε περιοχές που συνυπάρχουν παραγωγικά ζώα. Τα ζώα που ζούν σε ανοικτούς χώρους, ( κήποι, αγροτικές περιοχές ), παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης εξωπαρασίτων.
Παρά την γενικότερη άποψη ότι πρόβλημα εξωπαρασιτώσεων υπάρχει μόνο κατα τη διάρκεια των θερμών μηνών του έτους, η αλήθεια είναι ότι τσιμπούρια και ψύλλοι υπάρχουν όλο το χρόνο, ανεξάρτητα απο τις θερμοκρασίες. Επειδή όμως οι υψηλότερες θερμοκρασίες ευνοούν την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό τους, είναι συχνότερα κατα τη διάρκεια των θερμότερων μηνών ( Απο Μάρτιο μέχρι Σεπτέμβριο)
Τα εξωπαράσιτα δεν είναι μόνον ενοχλητικά και αντιαισθητικά, αλλά είναι ταυτόχρονα και επικίνδυνα για την υγεία του ζώου, διότι μεταφέρουν σαν ξενιστές και μεταδίδουν επικίνδυνα νοσήματα προκαλώντας ανεπιθύμητες και πολλές φορές δύσκολες στη θεραπεία τους παθολογικές καταστάσεις.
Τα τσιμπούρια μεταδίδουν μία αρκετά επικίνδυνη ασθένεια , την Ερλιχίωση, ενώ με τις τοξίνες τους μολύνουν το αίμα του σκύλου και προκαλούν Κροτωνική παράλυση
Οι ψύλλοι προκαλούν έντονα δερματολογικά προβλήματα, αλλεργικές καταστάσεις και παρασιτώσεις του πεπτικού

Η ερλιχίωση είναι αιμορραγικό νόσημα του σκύλου οφειλόμενο σε παράσιτα του είδους Ehrlichiaπου μεταδίδονται απο τσιμπούρια του είδους Rhipicephalus ( σκληρά τσιμπούρια ). Αν δεν διαγνωσθεί εγκαίρως μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του ζώου λόγω αιμορραγιών που προκαλούνται απο την μείωση της πηκτικότητος του αίματος.
Η κροτωνική παράλυση, ( κρότωνας=τσιμπούρι), είναι δηλητηρίαση του ζώου απο τοξίνες που εκκρίνονται απο τα τσιμπούρια, και μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο ή σε μόνιμες αλλοιώσεις του νευρικού συστήματος του ζώου.
Η καθαριότητα του ζώου και του περιβάλλοντος στο οποίο ζεί ειναι σημαντικές αλλά δεν επαρκούν. Δεδομένου δε ότι για την μετάδοση των νοσημάτων για τα οποία ευθύνονται τα τσιμπούρια δεν απαιτείται η μακροχρόνια παραμονή τους επάνω στο ζώο αλλα αρκέι ενα και μόνο τσίμπημα, είναι κατανοητό ότι είναι σημαντικότατη η πρόληψη.
Οι ιδιοκτήτες δεν θα πρέπει να περιμένουν να ανακαλύψουν εξωπαράσιτα επάνω στο ζώο τους, αλλά να φροντίζουν για την προληπτική αντιπαρασιτική προστασία του.
Υπάρχουν στην αγορά αξιόλογα αντιπαρασιτικά προιόντα ( σπραιυ, περιλαίμια, κ.λ.π) για προληπτική χρήση επάνω στο ζώο, αλλα και προιόντα για χρήση στο περιβάλλον που ζεί. Σημαντικό είναι να χρησιμοποιούνται τα προιόντα αυτά καθ’ όλη τη διαρκεια του έτους και όχι μόνο τους θερμούς μήνες.
Μία απλή εξέταση αίματος σε τακτά χρονικά διαστήματα, μπορει να αποκαλύψει εγκαιρως και αρκετά πριν την εμφάνιση κλινικων συμπτωμάτων μία πιθανή προσβολή απο Ερλιχίωση, και να κάνει ευκολότερη και αποτελεσματικότερη την αντιμετώπισή της.
Μιχάλης Μάντακας
Κτηνίατρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου