Μην χαρίζεται ζώα στα παιδιά σας αν δεν μπορείτε να τα φροντίσετε!!ΜΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΤΕ ΚΟΥΤΑΒΙ στα παιδία σας για να πάρουν καλό βαθμό στο σχολείο. Μπορείτε να βρείτε άλλα κίνητρα για να έχετε έναν καλό μαθητή.
ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΤΑΒΙ θα το έχετε για 14-15 χρόνια, θα μεγαλώσει, δεν θα χωράει στο σπίτι, θα δεσμευτείτε, δεν θα μπορείτε να πάτε ταξίδι (που θα το αφήσετε, ΟΧΙ στο μπαλκόνι βέβαια, όπως το αφήνουν μερικοί ασυνείδητοι και οπωσδήποτε ΠΟΤΕ στον δρόμο. Θα είστε δολοφόνοι).
ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΛΥ, ρωτήστε, συζητήστε το πριν υιοθετήστε ένα ζώο, όσο μικρό και αν είναι.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΨΥΧΗ σαν όλους εμάς. Έχουμε δικαίωμα, σαν άνθρωποι με μυαλό και νοημοσύνη, να παιδεύουμε και να σκοτώνουμε ένα άλλο ζωντανό;;
ΑΝ ΟΜΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΤΕ ένα ζώο, το αγαπήσετε και ζήσετε μαζί του, θα είστε ένας ήρεμος άνθρωπος χωρίς στρες και πίεση, καρδιακά η εγκεφαλικά η ψυχικά νοσήματα. Είναι το καλύτερο φάρμακο για τα νεύρα μας και την ψυχική μας ηρεμία και ισορροπία.
ΒΡΗΚΑ το σκυλί σου σήμερα Όχι δεν υιοθετήθηκε από κανέναν.
Οι περισσότεροι από εμάς που ζούμε εδώ έχουμε τόσα σκυλιά όσα επιθυμούμε. Αυτοί που δεν έχουν, είναι γιατί το διάλεξαν.
Το ξέρω ότι ήλπιζες ότι θα βρει ένα καλό σπίτι, όταν τον παράτησες εδώ, αλλά δυστυχώς δεν βρήκε. Όταν τον πρωτοείδα ήταν χιλιόμετρα μακριά από το κοντινότερο σπίτι, ήταν μόνος, διψασμένος, αδύνατος και κούτσαινε γιατί είχε ένα σιδερό μπηγμένο στο πόδι του. Καθώς στάθηκα μπροστά του ευχήθηκα ολόψυχα να ήμουν ΕΣΥ, για να δεις πως κουνούσε την ουρά του και πως λαμπύριζαν τα μάτια του καθώς φανταζόταν ότι τον έπαιρνες στην αγκαλιά σου, νομίζοντας ότι τον βρήκες, ότι δεν τον ξέχασες. Για να δεις την συγχώρεση στα μάτια του γι' αυτά που υπέφερε και τον πόνο που γνώρισε στην ατελείωτη αναζήτηση του για να σε βρει. Αλλά ΔΕΝ ήμουν εσύ, και παρά τα παρακάλια μου, στα μάτια του ήμουν ένας ξένος που δεν είχε εμπιστοσύνη.
Δεν με πλησίασε. Γύρισε και συνέχισε το πονεμένο ταξίδι του για να σε βρει. Δεν μπορούσε να καταλάβει ότι δεν τον αναζητούσες, ότι δεν τον ήθελες και ότι ΕΣΥ τον είχες εγκαταλείψει. Ήξερε μόνο, ότι ήσουν εκεί έξω και ότι έπρεπε να σε βρει. ΑΥΤΟ, ήταν πιο ενδιαφέρον και από το φαγητό η το νερό η τον ξένο που θα μπορούσε να του δώσει όλα αυτά. Τα πάντα ήταν αδιάφορα γι' αυτόν. ΗΘΕΛΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΕ ΒΡΕΙ.
Δεν ήξερα ούτε το όνομα του. Πήγα σπίτι, γέμισα ένα κατσαρολάκι με νερό και ένα μπολ με φαγητό και ξαναγύρισα εκεί που τον συνάντησα. Δεν είδα κανένα σημάδι του αλλά άφησα την πρόσφορα μου κάτω από το δένδρο όπου είχε βρει καταφύγιο από τον ήλιο, την βροχή και όπου είχε ξεκουραστεί. Βλέπεις, δεν ήταν άγριο ζώο και εφόσον εσύ το είχες κάνει οικόσιτο, του εξαφάνισες το ένστικτο επιβίωσης εκεί έξω. Ο σκοπός του απαιτούσε να ταξιδεύει την ημέρα. Δεν καταλάβαινε ότι η ζεστή, το κρύο, του αφαιρούσε την ζωή. Το μόνο που ήθελε, ήταν να σε βρει.
Περίμενα, ελπίζοντας ότι θα ξαναγυρνούσε στο δένδρο, ελπίζοντας ότι το Δώρο μου θα έχτιζε το στοιχείο της εμπιστοσύνης μεταξύ μας, ώστε να τον έφερνα σπίτι μου, να έβγαζα το σιδερό από το πόδι του, να του έδινα ένα ζεστό μέρος να ξαπλώσει και να το βοηθήσω να καταλάβει ότι μέρος της ζωής του μαζί σου ήταν παρελθόν.
Δεν είχε γυρίσει ούτε το πρωί και ότι του είχα βάλει ήταν ανέπαφα.
Ανησύχησα. Πρέπει να καταλάβεις ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν διατίθενται να βοηθήσουν τον σκύλο σου. Μερικοί θα τον έδιωχναν και με άσκημο τρόπο. Άλλοι θα καλούσαν τον Δήμο η την Αστυνομία και η μοίρα που εσύ σκέφτηκες αφήνοντας τον, για να τον σώσεις, ήταν πολλές ημέρες χωρίς φαγητό και νερό.
Ξαναγύρισα πριν νυχτώσει. Δεν τον είδα. Πήγα ξανά το επόμενο πρωί, για να ξαναβρώ το φαγητό και το νερό ανέγγιχτα. Μακάρι να ήσουν εδώ μόνο για να φωνάξεις το όνομα του. Η φωνή σου ήταν τόσο αγαπητή σ' αυτόν. Ξεκίνησα, ψάχνοντας, να βαδίζω τον δρόμο που πήρε χτες. Η αναζήτηση του για να βρει εσένα, ήταν ανέλπιδη. Μπορούσε να περπατήσει πολλά χιλιόμετρα σε 24 ώρες.
Ήταν ώρες αργότερα και σε μια αξιόλογη απόσταση από εκεί που τον πρωτοείδα όταν βρήκα το σκυλί σου. Η διψά του είχε σταματήσει. Δεν ήταν πλέον ένα μαρτύριο γι' αυτόν. Η πεινά του είχε εξαφανιστεί. Δεν πονούσε πλέον. Το σιδερό στο πόδι του δεν τον ενοχλούσε πια. Το σκυλί σου είχε ελευθερωθεί από όλα τα βάσανα του. Βλέπεις, το σκυλί σου είχε πεθάνει.
Γονάτισα δίπλα του και σε καταράστηκα που δεν ήσουν εδώ χτες, για να μπορέσω να δω την λάμψη, έστω και για μια στιγμή, σε αυτά τα άδεια από ζωή πλέον μάτια. Προσευχήθηκα, ώστε το ταξίδι του να τον οδηγήσει στο μέρος το οποίο ΕΣΥ ήλπιζες να βρει. Εάν μόνο ήξερες τι πέρασε για να φτάσει εκεί. Και αγωνιώ, γιατί σκέφτομαι ότι εάν ξυπνούσε τώρα και εγώ ήμουν εσύ, τα μάτια του θα έλαμπαν γιατί θα σε γνώριζε και η ουρά του θα κουνιόταν σαν τρελή, για να σου δείξει ότι σε συγχωρούσε. Αντίο.
Οι περισσότεροι από εμάς που ζούμε εδώ έχουμε τόσα σκυλιά όσα επιθυμούμε. Αυτοί που δεν έχουν, είναι γιατί το διάλεξαν.
Το ξέρω ότι ήλπιζες ότι θα βρει ένα καλό σπίτι, όταν τον παράτησες εδώ, αλλά δυστυχώς δεν βρήκε. Όταν τον πρωτοείδα ήταν χιλιόμετρα μακριά από το κοντινότερο σπίτι, ήταν μόνος, διψασμένος, αδύνατος και κούτσαινε γιατί είχε ένα σιδερό μπηγμένο στο πόδι του. Καθώς στάθηκα μπροστά του ευχήθηκα ολόψυχα να ήμουν ΕΣΥ, για να δεις πως κουνούσε την ουρά του και πως λαμπύριζαν τα μάτια του καθώς φανταζόταν ότι τον έπαιρνες στην αγκαλιά σου, νομίζοντας ότι τον βρήκες, ότι δεν τον ξέχασες. Για να δεις την συγχώρεση στα μάτια του γι' αυτά που υπέφερε και τον πόνο που γνώρισε στην ατελείωτη αναζήτηση του για να σε βρει. Αλλά ΔΕΝ ήμουν εσύ, και παρά τα παρακάλια μου, στα μάτια του ήμουν ένας ξένος που δεν είχε εμπιστοσύνη.
Δεν με πλησίασε. Γύρισε και συνέχισε το πονεμένο ταξίδι του για να σε βρει. Δεν μπορούσε να καταλάβει ότι δεν τον αναζητούσες, ότι δεν τον ήθελες και ότι ΕΣΥ τον είχες εγκαταλείψει. Ήξερε μόνο, ότι ήσουν εκεί έξω και ότι έπρεπε να σε βρει. ΑΥΤΟ, ήταν πιο ενδιαφέρον και από το φαγητό η το νερό η τον ξένο που θα μπορούσε να του δώσει όλα αυτά. Τα πάντα ήταν αδιάφορα γι' αυτόν. ΗΘΕΛΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΕ ΒΡΕΙ.
Δεν ήξερα ούτε το όνομα του. Πήγα σπίτι, γέμισα ένα κατσαρολάκι με νερό και ένα μπολ με φαγητό και ξαναγύρισα εκεί που τον συνάντησα. Δεν είδα κανένα σημάδι του αλλά άφησα την πρόσφορα μου κάτω από το δένδρο όπου είχε βρει καταφύγιο από τον ήλιο, την βροχή και όπου είχε ξεκουραστεί. Βλέπεις, δεν ήταν άγριο ζώο και εφόσον εσύ το είχες κάνει οικόσιτο, του εξαφάνισες το ένστικτο επιβίωσης εκεί έξω. Ο σκοπός του απαιτούσε να ταξιδεύει την ημέρα. Δεν καταλάβαινε ότι η ζεστή, το κρύο, του αφαιρούσε την ζωή. Το μόνο που ήθελε, ήταν να σε βρει.
Περίμενα, ελπίζοντας ότι θα ξαναγυρνούσε στο δένδρο, ελπίζοντας ότι το Δώρο μου θα έχτιζε το στοιχείο της εμπιστοσύνης μεταξύ μας, ώστε να τον έφερνα σπίτι μου, να έβγαζα το σιδερό από το πόδι του, να του έδινα ένα ζεστό μέρος να ξαπλώσει και να το βοηθήσω να καταλάβει ότι μέρος της ζωής του μαζί σου ήταν παρελθόν.
Δεν είχε γυρίσει ούτε το πρωί και ότι του είχα βάλει ήταν ανέπαφα.
Ανησύχησα. Πρέπει να καταλάβεις ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν διατίθενται να βοηθήσουν τον σκύλο σου. Μερικοί θα τον έδιωχναν και με άσκημο τρόπο. Άλλοι θα καλούσαν τον Δήμο η την Αστυνομία και η μοίρα που εσύ σκέφτηκες αφήνοντας τον, για να τον σώσεις, ήταν πολλές ημέρες χωρίς φαγητό και νερό.
Ξαναγύρισα πριν νυχτώσει. Δεν τον είδα. Πήγα ξανά το επόμενο πρωί, για να ξαναβρώ το φαγητό και το νερό ανέγγιχτα. Μακάρι να ήσουν εδώ μόνο για να φωνάξεις το όνομα του. Η φωνή σου ήταν τόσο αγαπητή σ' αυτόν. Ξεκίνησα, ψάχνοντας, να βαδίζω τον δρόμο που πήρε χτες. Η αναζήτηση του για να βρει εσένα, ήταν ανέλπιδη. Μπορούσε να περπατήσει πολλά χιλιόμετρα σε 24 ώρες.
Ήταν ώρες αργότερα και σε μια αξιόλογη απόσταση από εκεί που τον πρωτοείδα όταν βρήκα το σκυλί σου. Η διψά του είχε σταματήσει. Δεν ήταν πλέον ένα μαρτύριο γι' αυτόν. Η πεινά του είχε εξαφανιστεί. Δεν πονούσε πλέον. Το σιδερό στο πόδι του δεν τον ενοχλούσε πια. Το σκυλί σου είχε ελευθερωθεί από όλα τα βάσανα του. Βλέπεις, το σκυλί σου είχε πεθάνει.
Γονάτισα δίπλα του και σε καταράστηκα που δεν ήσουν εδώ χτες, για να μπορέσω να δω την λάμψη, έστω και για μια στιγμή, σε αυτά τα άδεια από ζωή πλέον μάτια. Προσευχήθηκα, ώστε το ταξίδι του να τον οδηγήσει στο μέρος το οποίο ΕΣΥ ήλπιζες να βρει. Εάν μόνο ήξερες τι πέρασε για να φτάσει εκεί. Και αγωνιώ, γιατί σκέφτομαι ότι εάν ξυπνούσε τώρα και εγώ ήμουν εσύ, τα μάτια του θα έλαμπαν γιατί θα σε γνώριζε και η ουρά του θα κουνιόταν σαν τρελή, για να σου δείξει ότι σε συγχωρούσε. Αντίο.
ΜΗΝ ΔΩΡΙΖΕΤΕ ΖΩΑΚΙΑ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ. ΜΗΝ ΓΙΝΕΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου