West Highland - Γουέστ Χάιλαντ
Λευκό Τεριέ Δυτικών Χάιλαντ, Γουέστ Χάιλαντ Γουάιτ Τεριέ, Ουέστ Χάιλαντ Ουάιτ Τεριέ, Άσπρο Τεριέ Δυτικών Υψιπέδων
H λέξη Τέρριερ προέρχεται από το «Terra» που σημαίνει «γη». Η ονομασία του Τέρριερ περιγράφει βασικά τον «τόπο εργασίας» τους, που ήταν κάτω από τη γη καθώς, η «δουλειά» των μικρόσωμων αυτών σκύλων ήταν να τρυπώνουν στην φωλιά της αλεπούς και του ασβού και να τα ξετρυπώνουν, ακριβώς μπροστά στα τουφέκια των κυνηγών, που περίμεναν απ’ έξω. Ή ακόμα να κρατούν το θήραμά τους ακινητοποιημένο, ανακοινώνοντας με το έντονο γαύγισμά τους την επιτυχία τους.
Τέρριερ υπάρχουν σήμερα «για όλα τα γούστα» και σε όλα τα μεγέθη. Mια από τις πιο μικρόσωμες και δημοφιλείς φυλές είναι τα Λευκό Τέρριερ τον δυτικών Υψιπέδων (West Highland White Terrier).
ΣTO ΠAPEΛΘON
Η πατρίδα του Γουεστ Χαιλαντ των δυτικών υψιπέδων ή πιο απλά του Γουέστι, είναι η Σκοτία και για την ακρίβεια η ορεινή δυτική Σκοτία, το λεγόμενο Χάιλαντ.
Η φύση σε αυτήν την περιοχή είναι άγρια και δύσβατη. Ελάφια, λαγοί και καμπίσιες πέρδικες που ζούσαν εκεί, αποτελούσαν πλούσια τροφή για τα άγρια ζώα.
Η «δουλειά» των προγόνων του Γουεστ Χαιλαντ ή Γουεστι ήταν το κυνήγι αυτών των ζώων.
Οι κυνηγοί χρειάζονταν μικρόσωμα, θαρραλέα σκυλιά, με μεγάλη επιμονή ικανά να ξετρυπώνουν ασβούς και αλεπούδες από τις φωλιές τους.
Βάση παλαιών αγγλικών έγγραφων, κυνηγούσαν στον 19ο αιώνα με τους τότε ακόμα σκουρόχρωμους προγόνους των σημερινών Γουέστι, τα οποία ονομάζονταν (και ονομάζονται ακόμα και σήμερα) Κερν Τέρριερ (Cairn Terrier).
Τα ανοιχτόχρωμα ή λευκά κουτάβια, τα οποία τύχαινε να πέσουν αρκετές φορές σε μια γέννα σκουρόχρωμων κουταβιών, ήταν τότε ανεπιθύμητα και οι κυνηγοί πίστευαν ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του κυνηγιού.
Ένας, γνωστός εκτροφέας των σκύλων αυτών, με την ονομασία Poltalloch Terrier ήταν ο Colonel Sir Edward Donald Malcom of Poltalloch. Μια μέρα στο κυνήγι του συνέβη το εξής: νομίζοντας ότι πρόκειται για ένα άγριο ζώο (κουνέλι ή αλεπού), τουφέκισε τον αγαπημένο του σκύλο. Aπό τότε αποφάσισε, ότι στο εκτροφείο του θα εκτρέφονταν μόνο λευκά σκυλιά. Άλλες πηγές λένε πάλι ότι στο Poltalloch εκτρέφονταν από την αρχή του 19ου αιώνα λευκά σκυλιά και ποτέ δεν έγινε το περίφημο ατύχημα.
Τα σκυλιά αυτά φημίζονταν για το ταπεραμέντο τους και έγιναν γνωστά με την ονομασία «Poltalloch Τέρριερ» ή «λευκά Κερν Τέρριερ».
Αντίθετα με τις αρχικές αμφιβολίες για τα λευκά σκυλιά, αποδείχτηκε γρήγορα, ότι είναι εξίσου ικανά στο κυνήγι σε σύγκριση με τα «χρωματιστά» εξαδέλφια τους, με το πλεονέκτημα, ότι φαίνονταν πολύ καλά, ακόμα και στο σκοτάδι αλλά και σε άσχημες καιρικές συνθήκες - κάτι όχι ιδιαίτερα σπάνιο στη Σκοτία.
H τελική ονομασία «West Ηighland White Terrier" συμφωνήθηκε στης αρχές του 20ου αιώνα. Τον Οκτώβριο του 1904, ο σκοτσέζικος κυνολογικός όμιλος αναγνώρισε την φυλή ενώ ο βρεταννικός, τρία μόλις χρόνια αργότερα, το 1907.
Είναι ένα χαριτωμένο, μικρόσωμο και γεροδεμένο σκυλί με ύψος που κυμαίνεται από 25 μέχρι 28 εκ. και βάρος από 7 μέχρι 10 κιλά. Έχει δυνατό κεφάλι και η μουσούδα μικραίνει προς την πάντα μαύρη μύτη. Τα σκούρα μάτια είναι σε απόσταση μεταξύ τους. Τα αυτιά είναι μικρά, όρθια και μυτερά, καλυμμένα από κοντό και μαλακό τρίχωμα. Τα πόδια είναι κοντά και η μακριά ουρά, που στέκεται όρθια, έχει άφθονο τρίχωμα. Το τρίχωμα είναι διπλό, μήκους περίπου 5 εκ. με μαλακό, κοντό, χοντρό υπόστρωμα και σκληρό.
Εξωτερικά χαρακτηριστικά Γουεστ Χαιλαντ , Γουεστι
Τα Γουέστι είναι μικρόσωμα, δυνατά σκυλιά με πλατύ, για το μέγεθός τους στέρνο και καλά αναπτυγμένα πλευρά. Ίσια ράχη και δυνατά μυώδη πίσω άκρα, τα οποία εκφράζουν με πολύ καλό τρόπο τον εξαίρετο συνδυασμό δύναμης και ενεργητικότητας .
Χρώμα και τρίχωμα
Τα Γουέστι έχουν διπλό μανδύα και είναι πάντοτε λευκά. Ο εξωτερικός μανδύας αποτελείται από τραχύ τρίχωμα με περίπου 5 εκατοστά μάκρος, χωρίς να σχηματίζει μπούκλες ή κύματα. Ο υπομανδύας είναι σαν γούνα, κοντός, μαλακός και πυκνός. Ο μονός μανδύας είναι άκρως ανεπιθύμητος. Iδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στο κούρεμα καθώς, με την χρήση μηχανής από μη γνώστες της φυλής καταστρέφεται η υφή αλλά και η ποιότητα του τριχώματος.
Χαρακτήρας και συμπεριφορά
Το Γουεστ Χαιλαντ είναι ιδανικός οικογενειακός σκύλος. Οι τυπικές ιδιότητές του, η σπιρτάδα, η ζωηράδα, η εξυπνάδα, η ευγένεια και η πονηράδα, αποτελούν όλα μαζί στοιχεία του χαρακτήρα του και τον καθιστούν αληθινά αξιαγάπητο.
Ιδανικός σκύλος για παιδιά, - ξεχωρίζει για την αρκετά μεγάλη υπομονή του (που έχει και αυτή όρια βέβαια). Είναι ισορροπημένος, χωρίς να είναι βαρετός και δίνει τα πάντα για ένα καλό παιχνίδι με τους αγαπημένους του ανθρώπους του.
Το έντονο του ταμπεραμέντο καθιστά το τολμηρό Γουέστι κατάλληλο για φύλακα, οποίος προειδοποιεί αποτελεσματικά για τον κάθε εισβολέα.
Το Γουεστ Χαιλαντ είναι ένας σκύλος με μεγάλη αυτοπεποίθηση, γεμάτος ζωντάνια και αστείρευτη ενεργητικότητα.
Εκπαίδευση
Tα Γουέστι, αν και τα περισσότερα Τέρριερ μπορεί να φανούν δύσκολα και ατίθασα σκυλιά σε αρχάριους ιδιοκτήτες, αποτελούν μια ευχάριστη εξαίρεση.
Σε κάθε περίπτωση, για μια αρμονική συμβίωση είναι απαραίτητη μια καλή κοινωνικοποίηση. Με άλλους σκύλους και ζώα τα πάει γενικά καλά, όταν τα έχει συνηθίσει από μικρός, αλλά δεν θα διστάσει να τα βάλει ακόμα και με πολύ μεγαλύτερά του σκυλιά αν κρίνει ότι απειλείται η περιοχή του.
Ο έξυπνος αυτός σκύλος βαριέται εύκολα με τις συνεχείς επαναλήψεις και γι’ αυτό πρέπει η εκπαίδευσή του να είναι αρκετά ενδιαφέρουσα με συνεχείς αλλαγές. Λίγα λεπτά ξέφρενου παιχνιδιού ενδιάμεσα τον βοηθούν να συγκεντρωθεί καλύτερα.
ENAΣ Σκύλος κατάλληλος για... Όσους δεν βαριούνται να ασχολιούνται πολύ με τον σκύλο τους και θέλουν έναν ακούραστο συνοδό στις μεγάλες τους βόλτες αλλά και για οικογένειες με παιδιά, τα οποία λατρεύει - όταν του φέρονται καλά.
Λευκό Τεριέ Δυτικών Χάιλαντ, Γουέστ Χάιλαντ Γουάιτ Τεριέ, Ουέστ Χάιλαντ Ουάιτ Τεριέ, Άσπρο Τεριέ Δυτικών Υψιπέδων
H λέξη Τέρριερ προέρχεται από το «Terra» που σημαίνει «γη». Η ονομασία του Τέρριερ περιγράφει βασικά τον «τόπο εργασίας» τους, που ήταν κάτω από τη γη καθώς, η «δουλειά» των μικρόσωμων αυτών σκύλων ήταν να τρυπώνουν στην φωλιά της αλεπούς και του ασβού και να τα ξετρυπώνουν, ακριβώς μπροστά στα τουφέκια των κυνηγών, που περίμεναν απ’ έξω. Ή ακόμα να κρατούν το θήραμά τους ακινητοποιημένο, ανακοινώνοντας με το έντονο γαύγισμά τους την επιτυχία τους.
Τέρριερ υπάρχουν σήμερα «για όλα τα γούστα» και σε όλα τα μεγέθη. Mια από τις πιο μικρόσωμες και δημοφιλείς φυλές είναι τα Λευκό Τέρριερ τον δυτικών Υψιπέδων (West Highland White Terrier).
ΣTO ΠAPEΛΘON
Η πατρίδα του Γουεστ Χαιλαντ των δυτικών υψιπέδων ή πιο απλά του Γουέστι, είναι η Σκοτία και για την ακρίβεια η ορεινή δυτική Σκοτία, το λεγόμενο Χάιλαντ.
Η φύση σε αυτήν την περιοχή είναι άγρια και δύσβατη. Ελάφια, λαγοί και καμπίσιες πέρδικες που ζούσαν εκεί, αποτελούσαν πλούσια τροφή για τα άγρια ζώα.
Η «δουλειά» των προγόνων του Γουεστ Χαιλαντ ή Γουεστι ήταν το κυνήγι αυτών των ζώων.
Οι κυνηγοί χρειάζονταν μικρόσωμα, θαρραλέα σκυλιά, με μεγάλη επιμονή ικανά να ξετρυπώνουν ασβούς και αλεπούδες από τις φωλιές τους.
Βάση παλαιών αγγλικών έγγραφων, κυνηγούσαν στον 19ο αιώνα με τους τότε ακόμα σκουρόχρωμους προγόνους των σημερινών Γουέστι, τα οποία ονομάζονταν (και ονομάζονται ακόμα και σήμερα) Κερν Τέρριερ (Cairn Terrier).
Τα ανοιχτόχρωμα ή λευκά κουτάβια, τα οποία τύχαινε να πέσουν αρκετές φορές σε μια γέννα σκουρόχρωμων κουταβιών, ήταν τότε ανεπιθύμητα και οι κυνηγοί πίστευαν ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του κυνηγιού.
Ένας, γνωστός εκτροφέας των σκύλων αυτών, με την ονομασία Poltalloch Terrier ήταν ο Colonel Sir Edward Donald Malcom of Poltalloch. Μια μέρα στο κυνήγι του συνέβη το εξής: νομίζοντας ότι πρόκειται για ένα άγριο ζώο (κουνέλι ή αλεπού), τουφέκισε τον αγαπημένο του σκύλο. Aπό τότε αποφάσισε, ότι στο εκτροφείο του θα εκτρέφονταν μόνο λευκά σκυλιά. Άλλες πηγές λένε πάλι ότι στο Poltalloch εκτρέφονταν από την αρχή του 19ου αιώνα λευκά σκυλιά και ποτέ δεν έγινε το περίφημο ατύχημα.
Τα σκυλιά αυτά φημίζονταν για το ταπεραμέντο τους και έγιναν γνωστά με την ονομασία «Poltalloch Τέρριερ» ή «λευκά Κερν Τέρριερ».
Αντίθετα με τις αρχικές αμφιβολίες για τα λευκά σκυλιά, αποδείχτηκε γρήγορα, ότι είναι εξίσου ικανά στο κυνήγι σε σύγκριση με τα «χρωματιστά» εξαδέλφια τους, με το πλεονέκτημα, ότι φαίνονταν πολύ καλά, ακόμα και στο σκοτάδι αλλά και σε άσχημες καιρικές συνθήκες - κάτι όχι ιδιαίτερα σπάνιο στη Σκοτία.
H τελική ονομασία «West Ηighland White Terrier" συμφωνήθηκε στης αρχές του 20ου αιώνα. Τον Οκτώβριο του 1904, ο σκοτσέζικος κυνολογικός όμιλος αναγνώρισε την φυλή ενώ ο βρεταννικός, τρία μόλις χρόνια αργότερα, το 1907.
Είναι ένα χαριτωμένο, μικρόσωμο και γεροδεμένο σκυλί με ύψος που κυμαίνεται από 25 μέχρι 28 εκ. και βάρος από 7 μέχρι 10 κιλά. Έχει δυνατό κεφάλι και η μουσούδα μικραίνει προς την πάντα μαύρη μύτη. Τα σκούρα μάτια είναι σε απόσταση μεταξύ τους. Τα αυτιά είναι μικρά, όρθια και μυτερά, καλυμμένα από κοντό και μαλακό τρίχωμα. Τα πόδια είναι κοντά και η μακριά ουρά, που στέκεται όρθια, έχει άφθονο τρίχωμα. Το τρίχωμα είναι διπλό, μήκους περίπου 5 εκ. με μαλακό, κοντό, χοντρό υπόστρωμα και σκληρό.
Εξωτερικά χαρακτηριστικά Γουεστ Χαιλαντ , Γουεστι
Τα Γουέστι είναι μικρόσωμα, δυνατά σκυλιά με πλατύ, για το μέγεθός τους στέρνο και καλά αναπτυγμένα πλευρά. Ίσια ράχη και δυνατά μυώδη πίσω άκρα, τα οποία εκφράζουν με πολύ καλό τρόπο τον εξαίρετο συνδυασμό δύναμης και ενεργητικότητας .
Χρώμα και τρίχωμα
Τα Γουέστι έχουν διπλό μανδύα και είναι πάντοτε λευκά. Ο εξωτερικός μανδύας αποτελείται από τραχύ τρίχωμα με περίπου 5 εκατοστά μάκρος, χωρίς να σχηματίζει μπούκλες ή κύματα. Ο υπομανδύας είναι σαν γούνα, κοντός, μαλακός και πυκνός. Ο μονός μανδύας είναι άκρως ανεπιθύμητος. Iδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στο κούρεμα καθώς, με την χρήση μηχανής από μη γνώστες της φυλής καταστρέφεται η υφή αλλά και η ποιότητα του τριχώματος.
Χαρακτήρας και συμπεριφορά
Το Γουεστ Χαιλαντ είναι ιδανικός οικογενειακός σκύλος. Οι τυπικές ιδιότητές του, η σπιρτάδα, η ζωηράδα, η εξυπνάδα, η ευγένεια και η πονηράδα, αποτελούν όλα μαζί στοιχεία του χαρακτήρα του και τον καθιστούν αληθινά αξιαγάπητο.
Ιδανικός σκύλος για παιδιά, - ξεχωρίζει για την αρκετά μεγάλη υπομονή του (που έχει και αυτή όρια βέβαια). Είναι ισορροπημένος, χωρίς να είναι βαρετός και δίνει τα πάντα για ένα καλό παιχνίδι με τους αγαπημένους του ανθρώπους του.
Το έντονο του ταμπεραμέντο καθιστά το τολμηρό Γουέστι κατάλληλο για φύλακα, οποίος προειδοποιεί αποτελεσματικά για τον κάθε εισβολέα.
Το Γουεστ Χαιλαντ είναι ένας σκύλος με μεγάλη αυτοπεποίθηση, γεμάτος ζωντάνια και αστείρευτη ενεργητικότητα.
Εκπαίδευση
Tα Γουέστι, αν και τα περισσότερα Τέρριερ μπορεί να φανούν δύσκολα και ατίθασα σκυλιά σε αρχάριους ιδιοκτήτες, αποτελούν μια ευχάριστη εξαίρεση.
Σε κάθε περίπτωση, για μια αρμονική συμβίωση είναι απαραίτητη μια καλή κοινωνικοποίηση. Με άλλους σκύλους και ζώα τα πάει γενικά καλά, όταν τα έχει συνηθίσει από μικρός, αλλά δεν θα διστάσει να τα βάλει ακόμα και με πολύ μεγαλύτερά του σκυλιά αν κρίνει ότι απειλείται η περιοχή του.
Ο έξυπνος αυτός σκύλος βαριέται εύκολα με τις συνεχείς επαναλήψεις και γι’ αυτό πρέπει η εκπαίδευσή του να είναι αρκετά ενδιαφέρουσα με συνεχείς αλλαγές. Λίγα λεπτά ξέφρενου παιχνιδιού ενδιάμεσα τον βοηθούν να συγκεντρωθεί καλύτερα.
ENAΣ Σκύλος κατάλληλος για... Όσους δεν βαριούνται να ασχολιούνται πολύ με τον σκύλο τους και θέλουν έναν ακούραστο συνοδό στις μεγάλες τους βόλτες αλλά και για οικογένειες με παιδιά, τα οποία λατρεύει - όταν του φέρονται καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου